شب های تهران

شب های تهران می کند پنهان صحنه ی بسیار از چشم انسان
زین شب های تار مانده یادگار راز بیشمار بهر عاشقان
هر شب این سرزمین پر زماجراست
یکسو عیش و طرب یکسو رنج و تعب برخیزد همه شب غوغای تهران
قلب یار، بی قرار، کام او رواست
عاشق در همه حال، باشد ذکر مثال، بر او داده مجال، شب های تهران
یاران جام باده بر دست دارند، هر شب چون ماه و پروین بیدارند
ای که چون من بیداری، مستی خود یاد آری، چون شنوی بانگ مستان
منتظری روز آید، عقده دل بگشاید، این شب غم یابد پایان
شب های تهران، می کند پنهان، صحنه ی بسیار، از چشم انسان
زین شب های تار، مانده یادگار، راز بیشمار، بهر عاشقان ققنوس...